5AA de Wmter

 

Raad van Slate
De Algemene kamer van de AfdelIng 

Amsterdam, 10 deoember 2015
Betrefl: Hoger beroep NZa/SlaghuIs biI rechlbank AMS 14/6928

Uw kenmerk: nog niet oekend
Mun kenmerk 2015001

HoogedelgesIrenge heren' Hoogedelgeslrenge vrouwen,

Op 30 oktober 2015 deed de Rechlbank Amsterdam uIlspraak in de procedure die bekend
staat Under nummer'AMS14/6928 AIS bijlage 1 Irefi een kopIe van de aan Ie Vallen
uIIspraak aanv HIerbu steI Ik In deze zaak hoger beroep In. De appelIan! In deze procedure Is
AIexander Johan SlaghuIs. Irefl als tweede biflage een machnging aan. Verweerder in
deze procedure is de Nederlandse Zorgautoriteit (hierna welke wordl
venegenwoordIgd door Mr. E.C. PielermaaI. Mel net verzenden van hoger beroep zal ik
tevens verweerder 00K een kople van hoger sluren,

SIaghms kan ZIcn metde uilspraak niel verenigen en Is van memng dat voert daarloe de
voIgende gronden aan:

1. In hel geding Is een WobrveI-zoek gedaan door Slaghuls naar de zogenaamde DISV
database. Om di! compIexe onderwerp kon In (e leIden geef IK hler de uIIleg (bron:
weer die he!
RijksInstituut Voor Volksgezondheid en Milieu in opdracht Van het Minislerle van
Volksgezondheid. Welzun en Spun heefl gemaakx.

a, Hells heI DBC Inlormatie SysIeem, konweg 

[1 He! DBC Informaliesysleem (DIS) bevat oehande'gegevens van alle
ziekenhuizen en ggz-insteuingen in Nederland Zorginslellingen nebben de
welteluke pIIcm om deze gegevens aan Ie leveren. Per behandeIIng Worden
de vermeld en wordt vaslgelegd in welke zorginslelling de
behandeling plaatsvond. bij we'k speciahsme en voor welke aandoenmg,
DBC slaaI voor Diagnose Behandehng CombInaIIe. De DEIC-syslemaliek is in
Nederland Ingevoerd om meer InchnIIe krugen In de zorg we zIekennuIzen
leveren. DBC's en andere zorgprestaties vormen de basls van de bekosuging
in zorg, In hel kort is de een sysleem waarmee
de geIeverde Zorg kunnen Zodal deze 
gedeclareerd kan worden bij de paIIenI of zorgvemekeraar. Zorgaanbieders
en zorgInkopers kunnen met onderhandelen over de Kwamell, de prus

B.J.S.A.A.F. de Winter KVK: 09079365 oooo
—
—
Telefoon:_ E-mail: brenno@dewinter.com

en het aantal behandelingen. Daarnaast is er met de komst van DBC’s steeds
meer informatie beschikbaar gekomen over de zorgpraktijk;

c. DBC staat voor Diagnose Behandeling Combinatie. Een DBC is een pakketje
zorg met informatie over de diagnose en de behandeling die een patiënt
krijgt. In de ziekenhuiszorg en geriatrische revalidatiezorg wordt een DBC ook
wel een DBC-zorgproduct genoemd.

d. Op het moment dat een patiënt zich bij de zorgaanbieder meldt met een
zorgvraag, opent de zorgaanbieder een DBC-traject. In dit traject legt de
zorgaanbieder gaandeweg vast welke activiteiten zijn uitgevoerd om een
diagnose vast te stellen en/of een aandoening te behandelen. Een DBC-
traject bevat informatie over geleverde zorg binnen een vastgestelde periode.
Tot en met 2014 is dit maximaal één jaar en vanaf 2015 maximaal 120
dagen. Als de behandeling eerder ten einde komt, wordt het DBC-traject
eerder afgesloten. Duurt de behandeling langer, dan wordt een nieuw traject
geopend.

e. Van traject naar DBC. Nadat het DBC-traject is afgesloten, stuurt de
zorginstelling gegevens over de geleverde zorg naar een centrale computer,
de grouper. Deze koppelt er op basis van vaste regels een bepaalde DBC
(DBC-zorgproduct) aan. De zorginstellingen gebruiken de code daarvan om
de rekening naar de zorgverzekeraar te sturen;

2. In de DIS-database bevinden zich ook tarieven voor DBC-behandelingen. Een deel
bevinden zich behandelingen in het zogenaamde A—segment. De tarieven worden
reeds actief geopenbaard. Daarnaast is er een B-segment van behandelingen die
niet actief worden geopenbaard;

3. De bekostiging van de zorg is een complex systeem, waarbij via DBC-behandelingen
een gemiddeld bedrag wordt gedeclareerd. Daarnaast worden zorgaanbieders
betaald uit publieke middelen (subsidies) en zijn er tussen zorgverzekeraars
afspraken gemaakt voor te leveren zorg, prestatiedoelen of andere belangen
(overige opbrengsten). Het geld komt van de burger die via de Belastingdienst
betaalt. Dit betreffen publieke middelen. Daarnaast betalen verzekerden premie via
hun zorgverzekeraar. Afhankelijk van de behandeling wordt deze zorg vergoed of
moet voor een gedeelte worden bijbetaald middels een te verbeuren eigen risico.
Een behandeling is daardoor niet louter een zaak tussen zorgverzekeraars en de
verleners, maar ook tussen de burger als zorgconsument en de zorgaanbieder;

4. VenNeerder in deze procedure is beheerder van deze DIS-database waarvan
Slaghuis openbaarmaking beoogt. VenNeerder verplicht zorgaanbieders de DBC—
gegevens aan DIS aan te leveren;

5. De rechtbank concludeert in de door Slaghuis aangevallen uitspraak dat de prijs van
een zorgproduct als bedrijfs- en fabricagegegevens dient te worden aangemerkt. Dit
is tijdens het onderzoek op de zitting door venNeerder nadrukkelijk betoogd. Daarbij
was op de zitting ook onderwerp van discussie dat er een andere procedure was
waar een vergelijkbaar verzoek op geaggregeerd niveau speelde bij de rechtbank
Den Haag. Dit kwam ter sprake toen de rechtbank verwees naar een opmerking van
verweerder dat er nog een vergelijkbare zaak speelde. De stelling dat het vragen
naar de zorgkosten met een beroep op de Wob nieuw was, blijkt niet te kloppen. Wat

B.J.S.A.A.F. de Winter KVK: 09079365 oooo

verweerder namelijk bij het onderzoek op zitting niet vertelde was dat er al eerder
sprake was van een vergelijkbaar Wob-verzoek. In dat geval is de gevraagde
prijsinformatie wél vrijgegeven en wel met zeer hoge snelheid, namelijk binnen een
week. Op 13 oktober 2005 diende DGN Publishers namelijk een Wob-verzoek in bij
het College Tarieven Gezondheidszorg Zorgautoriteit i.o. Dit is de rechtsvoorganger
van de NZa. De beslissing op het Wob-verzoek van 19 oktober 2005 met kenmerk
GHON/ajog/jur/05/1759 (Dossiernummer: WOB 54) treft u als bijlage 3 aan. In de
verstrekking behorend bij het besluit is per DBC-behandeling uit het B-segment de
standaardprijs per zorgaanbieder verstrekt. Het B-segment zijn die medische
handelingen, waarvan de prijs niet door de zorginstellingen zelf naar buiten wordt
gebracht. Omdat het wetsartikel in de Wob artikel 10, eerste lid aanhef en onder c in
de periode tussen beide Wob-verzoeken niet is veranderd, valt niet in te zien waarom
in 2005 deze gegevens wel openbaar worden gemaakt en tien jaar later niet meer;

6. Kijkend naar het eerdere Wob-verzoek en het verzoek van Slaghuis dan valt er wel
iets te zeggen over de betekenis van een DBC-code, die namelijk algemener is
geworden. Tussen 2005 en 2015 is de systematiek van DBC-codering veranderd
door van ruim 30.000 verschillende codes terug te gaan naar 4.000 codes, waardoor
de declaratie zelf nog minder over de uitgevoerde handeling zegt. Het is het voor een
arts inmiddels niet meer mogelijk om een patiënt door te verwijzen naar een
specialist met slechts een vermelding van een DBC-code waar dat in de oude
systematiek wel mogelijk was. De prijs voor declaraties op basis van DBC-codes is
dus door de loop van de tijd verder van de daadwerkelijke bedrijfsprocessen komen
af te staan;

7. Beseffend dat reeds tien jaar eerder informatie openbaar is gemaakt mag van
venNeerder verwacht worden dat in gelijke gevallen op een verzoek om informatie
gelijk wordt besloten. Met de integrale weigering van alle informatie wordt aan die
standaard niet voldaan;

8. Overigens had de rechtsvoorganger van verweerder, het College Tarieven
Gezondheidszorg Zorgautoriteit i.o., nog voor het Wob-verzoek zelf besloten
prijsinformatie openbaar beschikbaar te stellen via de website KiesBeter.nl dat het
Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) in opdracht van het Ministerie
van Volksgezondheid, Welzijn en Sport heeft gemaakt en sinds januari 2005
onderhoudt. Op 20 juli 2005 lanceerde het RIVM een nieuwe functionaliteit van deze
website waarmee DBC-tarieven uit het B-segment openbaar werden gemaakt. Hier
koos de overheid er zelf voor deze prijsinformatie actief openbaar te maken. Dat de
overheid minder actief is geworden met het openbaar maken van dit soort informatie
kan niet automatisch tot gevolg hebben dat prijsinformatie over de zorg opeens niet
meer openbaar zou kunnen worden;

9. Onder 6.9 van de aangevallen uitspraak stelt de rechtbank: “Eiser heeft niet
(gemotiveerd) betwist dat al deze gegevens vertrouwelijk aan de overheid zijn
medegedeeld.” Dit is feitelijk nietjuist. Er is in de procedure bij herhaling gewezen
dat een deel van deze gegevens reeds openbaar beschikbaar zijn en dat aan de
vertrouwelijkheid valt te twijfelen. In dat kader is ook gewezen op de werking van de
DIS-database, die inzet van deze procedure is. Wat daarbij van belang is dat er pas
gedeclareerd kan worden als er een prijs voor een medische behandeling bekend is.

B.J.S.A.A.F. de Winter

KVK: 09079365 oooo

10.

11.

12.

De database bevat dan ook geen tarieven die onderdeel zijn van lopende
behandeijngen;

Dat niet nader is gekeken naar de status van de vertrouwelijkheid klemt. Na het
sluiten van het onderzoek is namelijk gebleken dat verweerder — blijkens de
beslissing op het Wob-verzoek uit 2005 — anders omging met het verzoek om
transparantie. In die zaak waar deels om dezelfde documenten werd gevraagd, is
niet van vertrouwelijkheid van de ontvangen informatie uitgegaan. Het simpele feit
immers dat reeds binnen een week is besloten de informatie te verstrekken, maakt
duidelijk dat op geen moment bij het nemen van dat besluit de betrokken
zorgaanbieders om een zienswijze is gevraagd. Weliswaar was er in 2005 geen
voorziening voor zienswijzen met betrekking tot de termijnen, maar op basis van
artikel 4:8 Awb bestond de procedure om zienswijzen te vragen toen wel. Nergens in
het besluit wordt duidelijk dat er een zienswijze is gevraagd. Niet valt in te zien
waarom onder vergelijkbare omstandigheden voor vergelijkbare gegevens nu opeens
valt te vrezen dat artikel 10, eerste lid aanhef en onder c van de Wob aan
openbaarmaking in de weg staat en dat daar niet het begin van nadere
onderbouwing door verweerder voor wordt geleverd;

Daarbij is voor Slaghuis relevant dat onder punt 3.5 van de uitspraak de rechtbank
stelt: “Ook de grief dat verweerder heeft nagelaten om bij derden een zienswijze te
vragen treft geen doel. Hiertoe was verweerder noch op grond van de Wob noch op
grond van enige andere regeling verplicht, omdat de door eiser genoemde derden
niet als belanghebbenden bij deze procedure zijn aan te merken.” Bedrijfs- en
fabricagegegevens zijn Iimitatief uitgezonderd van de Wob om daarbij organisaties te
beschermen in hun belangen. Zij leveren immers informatie aan de overheid en als
het vrijgeven op problemen zou stuiten ofjuist voordelen voor die organisatie heeft
dan gaat het deze organisaties aan. Op het moment dat hun belangen gaan spelen
dan kan daar niet anders dan uit volgen dat deze organisaties derde belanghebbend
bij de Wob-procedure zijn. Ook de slotsom van de rechtbank dat verweerder op
grond van de Wob noch enig andere regeling verplicht is een derde zienswijze aan te
vragen, strookt niet met de feiten. Uit artikel 4:8 Awb volgt immers dat als een besluit
een belanghebbende aangaat er een zienswijze wordt gevraagd;

In 2009 publiceerde het Ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en
Milieubeheer de ‘Circulaire vertrouwelijke behandeling bedrijfs-, fabricage- en NAW-
gegevens’. Weliswaar was de insteek hoe moest worden omgegaan met
milieuinformatie - en artikel 10 eerste lid, aanhef en onder c een relatieve
uitzonderingsgrond wordt - maar de circulaire beperkt zich daar nadrukkelijk niet toe.
Zo wordt eerst uitgelegd wat het verschil tussen regulieren informatie en
milieuinformatie. Voorts legt circulaire in het algemeen aan medewerkers van
bedrijven, medewerkers van bestuursorganen en burgers uit wat de procedures rond
openbaarmaking van informatie bij NAW-gegevens en bedrijfs- en
fabricagegegevens zijn. Deze circulaire is gepubliceerd in de Staatscourant 2009, nr.
66. In hoofdstuk 4 van deze regeling wordt nadrukkelijk ingegaan op de derde
zienswijze bij de toelichting onder het eerste punt geschreven: “Op het moment dat
het bestuursorgaan een verzoek op grond van artikel 3 van de Wob ontvangt beziet
het of de gegevens daadwerkelijk vertrouwelijk zijn. Het bedrijf wordt als (derde)

B.J.S.A.A.F. de Winter

KVK: 09079365 oooo

13.

14.

belanghebbende in de gelegenheid gesteld een zienswijze over de openbaarmaking
van gegevens in te dienen. Het bestuursorgaan betrekt deze zienswijze bij haar
beoordeling.” Hieruit volgt dat er wel een derde zienswijze had moeten plaatsvinden.
Dat is niet alleen een zekerheid voor de bedrijven die bedrijfs- en fabricagegegevens
bij de overheid leveren, maar ook voor de verzoeker. Immers is het niet gezegd dat
een bedrijf— in dit geval een zorgaanbieder — automatisch bezwaar tegen
openbaarmaking heeft, omdat bijvoorbeeld de prijs van een behandeling in veel
gevallen niet als een vertrouwelijk bedrijfsgegeven kan worden aangemerkt. Dat is
van belang, omdat de uitzonderingsgrond die in geding is restrictief moet worden
uitgelegd. Het vragen van een derde zienswijze was alleen al uit oogpunt van
rechtszekerheid noodzakelijk;

De rechtbank stelt in het vonnis onder punt 6.9: “Dit zijn onmiskenbaar
wetenswaardigheden met betrekking tot de afzet van producten. Uit voornoemde
gegevens kan tevens worden afgeleid hoeveel patiënten een zorgaanbieder bedient.
Daaruit kunnen wetenswaardigheden worden afgeleid met betrekking tot de kring
van afnemers”. Dit bestrijdt Slaghuis op twee punten:

a. De conclusie dat de prijs in combinatie met het aantal behandelingen
omzetgegevens betreft. Daarbij wordt voorbijgegaan aan het feit dat
omzetgegevens reeds op basis van andere transparantieverplichtingen in de
zorg openbaar worden via het jaarverslag. Maar mocht e Afdeling van mening
zijn dat deze omzetinformatie geweigerd dient te worden dan zegt dat nog
niet dat de prijs per DBC-product geweigerd dient te worden, zoals reeds
elders betoogd;

b. Voorts stelt de rechtbank dat er informatie met betrekking tot de kring van
afnemers wordt verkregen. In de systematiek van de DIS-database is niet
herleidbaar wie welke zorg heeft genoten. Alles wat potentieel naar een
persoon te herleiden is, is voor opname in de database niet herleidbaar
gemaakt. Over de kring van afnemers is dan ook geen informatie bekend
anders dan dat het zorgconsumenten betreft;

In aanvulling op het voorgaande punt blijken er derde belanghebbenden te zijn die de
stelling betrekken dat de verkoopprijs niet valt te interpreteren als vertrouwelijke
bedrijfs- en fabricagegegevens. Nu is nagelaten te beoordelen hoe
belanghebbenden denken over de vrijgave van de prijzen is er ook nooit een eerlijk
beeld ontstaan of de interpretatie van verweerder wel de juiste is. Dat daaraan te
twijfelen valt, blijkt uit het feit dat desgevraagd de MC Groep, een ziekenhuis groep
met drie locaties (MC Zuiderzee, MC Emmeloord, MC Dronten) alsmede het MC
Slotervaart te Amsterdam zich op het standpunt stellen dat de gevraagde informatie
in het Wob-verzoek geen bedrijfs- of fabricagegegevens zijn. Deze organisaties in
een vrijwillige zienswijze betrekken de stelling dat de gevraagde informatie openbaar
dient te zijn. U treft hiertoe twee brieven aan als bijlage 4 en 5 met inbegrip van een
gewaarmerkt Uittreksel uit het handelsregister van de Kamer van Koophandel van
beide organisaties als bijlage 6 en 7. Een paar punten uit de verklaring wil Slaghuis
onder uw aandacht brengen:

a. De gevraagde zorgaanbieders stellen dat het verstrekken van de gegevens
niet redelijkerwijs als vertrouwelijk mag worden beschouwd;

B.J.S.A.A.F. de Winter

KVK: 09079365 oooo

15.

16.

17.

18.

b. De gevraagde zorgaanbieders stellen dat zij de stelling betrekken dat er geen
sprake is van bedrijfs- of fabricagegegevens;
c. Van vertrouwelijkheid is volgens de zorgaanbieders geen sprake, omdat nu
reeds te achterhalen is wat een behandeling in B-segment kost;

d. De prijsinformatie is voor consumenten reeds op te vragen;
Na het onderzoek van de rechtbank mengde de Autoriteit Consument en Markt zich
op 19 september 2015 in de discussie over de vrijgave van zorgkosten in een
interview met NRC Handelsblad. Bestuursvoorzitter Chris Fonteijn „Ik steun het
helemaal: openheid van die tarieven helpt enorm. Ik zie niet in waarom die prijslijsten
niet openbaar zouden kunnen zijn.” Voorts stelt hij daar wel bij dat er geen
concurrentiegevoelige informatie naar buiten mag komen: “Het kan bijvoorbeeld niet
als met het ene ziekenhuis al tarieven zijn afgesproken, maar met het andere nog
niet.” Gelet op de systematiek van de DIS-database heeft Slaghuis geen informatie
gevraagd die nog in onderhandeling is;
Zelfs gelet op al het voorgaande staande zou blijven dat er soms sprake is van
bedrijfs- en fabricagegegevens dan blijft overeind dat de DBC-tarieven op zichzelf
wel voor openbaarmaking in aanmerking komen. Zij kunnen niet niet vertrouwelijk
aan de overheid zijn meegedeeld, omdat de zorgconsument inzicht heeft in
declaraties. Dit wordt gerealiseerd door een omgeving op de website van de
zorgverzekeraar te bieden waar declaraties (en daarmee ook de gerekende prijs)
kunnen worden gecontroleerd. Ook heeft iedere zorgconsument het recht te
informeren naar de kosten van een behandeling bij iedere zorginstelling. Daarmee
zijn de bedragen naar hun aard niet vertrouwelijk en niet een te beschermen belang
voor die informatie ook niet aanwezig;
Dat laatste punt van het recht op inzage door de burger wordt ook nog versterkt door
die zorgconsumenten die beschikken over een zogenaamde vrije keuzepolis. Deze
polis geeft namelijk het recht aan verzekerden om een factuur te vragen van de
zorgverlener en deze al dan niet zelf te declareren bij de zorgverzekeraar. Dit in
tegenstelling tot andere verzekeringen onder alle omstandigheden die rechtstreeks
aan de zorgverlener betalen. In het geval van de verzekerden met een vrije keuze
polis is is de relatie tussen zorgaanbieder en zorgconsument nog nadrukkelijker
aanwezig, omdat zij zelf kunnen betalen voor een behandeling. Dat de DBC-
declaraties van deze groep vertrouwelijk van aard zouden zijn, valt niet vol te
houden;
In de door Slaghuis aangevallen uitspraak is door de rechtbank gekeken naar de
database als geheel. Dat is ook de insteek van het primaire Wob-verzoek geweest.
Maar als het document, de database in dit geval, niet geheel openbaar kan worden
dan dient te worden gekeken naar welke informatie—elementen wel voor
openbaarmaking in aanmerking komen. Dat laatste is niet gebeurd, er is over het
gehele document beslist en daarbij is op basis van artikel 10, eerste lid aanhef en
onder c van Wob geweigerd. Weliswaar stelt de rechtbank vast dat de Afdeling van
deze uitzonderingsgrond van mening is dat deze restrictief moet worden toegepast,
maar geeft in de uitspraak daar geen uitvoering aan. Immers zou de logica gebieden
dat wordt gekeken welke gegevens wel openbaar mogen worden en welke niet. Juist
het feit dat het document hier een database is, betekent dat het zeer eenvoudig is

B.J.S.A.A.F. de Winter KVK: 09079365 oooo

om deze gegevens digitaal ambtelijk te beperken. Daar zijn wel veel mogelijkheden
voor zeker als documenten meerdere malen worden geopenbaard met informatie
ambtelijk beperkt. Ter illustratie geef ik daartoe een aantal voorbeelden:

a. In het geweigerde document, de database, komt de gedeclareerde prijs voor.
Dit zelfstandig gegeven is prima te openbaren zonder dat ook maar iets
herleidbaar is naar een zorginstelling;

b. Als de prijs per behandeling per zorgaanbieder ook als vertrouwelijke bedrijfs-
en fabricagegegevens worden aangemerkt zouden worden — wat Slaghuis
overigens betwist — dan zegt dat nog niets over de vrijgave van de tarieven
zonder dat ze te herleiden zijn tot de zorgaanbieder;

c. Als de prijs per behandeling per zorgaanbieder ook als vertrouwelijke bedrijfs-
en fabricagegegevens worden aangemerkt zouden worden — wat Slaghuis
overigens betwist — dan zegt dat nog niets over de vrijgave van de hoogste
en de laagste prijs per DBC-behandeling. Immers alleen de grote
prijsverschillen tussen zorginstellingen zijn gegevens die relevant blijven voor
het maatschappelijke debat;

d. Als het aantal behandelingen in combinatie met de prijs per zorgaanbieder
ook als vertrouwelijke bedrijfs- en fabricagegegevens worden aangemerkt
zouden worden — wat Slaghuis overigens betwist — dan hoeft dat niet
automatisch in de weg te staan aan het openbaar maken van het aantal
behandelingen. Dat is namelijk informatie die iets zegt over de ervaring die
een bepaalde zorginstelling heeft met een bepaalde behandeling;

19. In het vonnis van de rechtbank onder punt 6.9 stelt de rechtbank naast voornoemd
punt: “Daarnaast bevat de niet openbaar gemaakte informatie de prijs per DBC-
zorgproducten per zorgaanbieder. De prijs van een product is een gegeven dat
uitsluitend de financiële bedrijfsvoering betreft. Gelet op de samenhang van de prijs
van een DBC-zorgproduct met de andere gegevens moet ook die prijs in dit geval als
een bedrijfs- en fabricagegegeven worden aangemerkt.” Slaghuis betwist dit
nadrukkelijk om meerdere redenen:

a. Het Wob-verzoek ziet toe op informatie uit het verleden van reeds afgesloten
jaren nadat de onderhandelingen tussen zorgverzekeraars en zorgaanbieders
al hebben plaatsgevonden. Het concurrentiegevoelige element bij de
onderhandelingen over de prijs is dan reeds een gepasseerd station. Dat is
eens temeer zo omdat de systematiek van de DBC-declaraties zo werkt dat
er minimaal een vertraging van drie maanden is alvorens gegevens in de
DIS-database terecht komen. Dit komt doordat is afgesproken dat de
declaraties worden gedaan drie maanden na het sluiten van het zogenaamde
DBC-zorgproduct. Daarbij ziet het verzoek van Slaghuis ook nog eens op
informatie van reeds afgesloten jaren. Zonder aantallen behandelingen zou
overigens niet meer overblijven dan een prijslijst;

b. De prijs per zorgproduct per aanbieder zouden niet als bedrijfsvertrouwelijk
moeten worden aangemaakt op het moment dat het aantal verrichtingen niet
openbaar zijn. Het is dan immers niet meer dan een prijslijst. Dat simpele
gegeven zegt niets over de bedrijfsvoering omdat hier sprake is van een
landelijk systeem van uniformering (de DBC-systematiek), waardoor de

 5AA de Winter

KVK 09079355 0000

normering meis meer met de realiteil van doen heel Dil legl biJvoorbeeid de
recmbank Gelderiand in haar beslissmg' 2015'2250 under
2.5 waarzij schrufl. "De kanionrechier is het met [gedaagde panu] eens dai
de in rekening gebrachte kosien ad EUR 555'82 voor een consult van Men
minuten disproponioneel hoog zijn. Bovendien is gesleld noch gebleken dal
[gedaagde panu] voorafgaand aan he: consuli is gewezen op de (huge)
kosten daarvan, waardoor [gedaagde partu] de mogelukheld Is onihouden om
een weioverwugen keuze maken De in rekening gebracme (hoge) kosien zijn
echler inherent aan het dattien jaargeleden door de
overheid is ingevoerd. Door ie rekenen me: gemiddelde bedragen voor
behandelingen, ongeachl of ar na een consuliof behandeimg nog
(vewoig)behandeiingen hebben plaaisgevonden, zijn de geieverde zorg en
de prijs die men daarvom m0ei volledig van elkaar los is komen te
staan 

c. Uil de verkiaringen van ziekenhuizen bluki duideluk dal de 
wemlg over de financiele hulshoudlng 2th wet op dl! moment met bekend is
on basis van andere lransparanlieverplichtingen van zorginslellmgen;

Patienten hebben nu al het wenelijk

20. De onder he! vorlge punt genoemde uitspraak 2015:2250 

eens (e meer de vergoedingen met louler een zaak van zorgaanbieder en
Zorgaanbieder is' maar dat de burger zich in redelijkheid op de hoogle moel kunnen
sielien van de prijzen van de door haar te genieien zorg.

.Conciuderend steil Slaghuls z:ch op het standpunt dai de door hem aangevauen
uitspraak geen stand kan houden. Hu verzoekt dan ook (e oordelen dal de DIS-
database of delen daarvan openbaar dienen te Worden gemaakt

Mei vnendeiuke groei,

BJSAAF deWInIer

 

uitspraak

 

RECHTBANK AMSTERDAM

Bestuursrecht

zaaknummer: AMS 14/6928

uitspraak van de meervoudige kamer van 30 oktober 2015 in de zaak tussen

A.J. Slaghuis, te Amsterdam, eiser
(gemachtigde: B.J.S.A.A.F. de Winter),

en

de Nederlandse Zorgautoriteit, verweerder
(gemachtigde: mr. E.C. Pietermaat).

Procesverloop

Bij besluit van 20 maart 2014 (het primaire besluit) heeft verweerder eisers verzoek om
informatie op grond van de Wet openbaarheid van bestuur (Wob) afgewezen.

Bij besluit van 18 september 2014 (het bestreden besluit) heeft verweerder het bezwaar van
eiser ongegrond verklaard.

Eiser heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld.
Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 27 augustus 2015.

Eiser is verschenen, bijgestaan door zijn gemachtigde. Verweerder heeft zich laten
vertegenwoordigen door zijn gemachtigde. Namens verweerder is tevens verschenen
l. Seinen, werkzaam bij verweerder als beleidsmedewerker.

Overwegingen

1.1. Zorgaanbieders zijn op grond van de Wet marktordening gezondheidszorg verplicht
periodiek gegevens aan te leveren aan het landelijke DBC—lnformatiesysteem (DIS). DBC
staat voor diagnosebehandelcombinatie. Aan de hand van DBC 's declareren zorgaanbieders
hun werkzaamheden. Het DIS bevat DBC-gegevens van zorgaanbieders over de geleverde
zorg en hetgeen daarvoor is gedeclareerd.

1.2. Op 1 1 maart 2014 heeft eiser op grond van de Wob aan het DlS verzocht om
toezending van alle documenten met betrekking tot:

1. de aantallen gedeclareerde DBC-zorgproducten per maand per DBC-zorgproduct per
zorgaanbieder:

de passantentarieven;

de gehanteerde prijs per DBC—zorgproduct per zorgaanbieder.

I‘Q

IJJ

 

zaaknummer: AMS 14/6928 pagina 2 van 7
inzake: AJ. Slaghuis

 

Het verzoek betreft de periode van 1 januari 2012 tot en met de behandeldatum van het
verzoek.

1.3. Bij het primaire besluit is eisers verzoek afgewezen. Aan die beslissing is ten
grondslag gelegd dat de passantentarieven al openbaar zijn op de websites van de
zorgaanbieders. De andere gevraagde data kunnen niet per zorgaanbieder worden verstrekt,
omdat het bepaalde in artikel 10, eerste lid, aanhef en onder c (bedrijfs- en
fabricagegegevens) en d (persoonsgegevens) van de Wob, alsmede het bepaalde in artikel 10,
tweede lid, aanhef en onder e (persoonlijke levenssfeer) en g (onevenredige benadeling) van
de Wob zich tegen openbaarmaking verzet.

1.4. Bij het bestreden besluit heeft verweerder het primaire besluit gehandhaafd.

2. In geschil is of verweerder op goede gronden heeft geweigerd om per zorgaanbieder
en per DBC-zorgproduct de gehanteerde prijs en het aantal gedeclareerde zorgproducten per
maand openbaar te maken. De weigering om de passantentarieven openbaar te maken, is niet
in geschil, zo heeft eiser ter zitting bevestigd.

Door eiser aangevoerde processuele gronden

3.1. Eiser heeft aangevoerd dat verweerder in strijd met de algemene beginselen van
behoorlijk bestuur heeft gehandeld. Zo heeft verweerder in strijd met de volledige
heroverweging in bezwaar reeds tijdens de hoorzitting te kennen gegeven dat aan het verzoek
niet kan worden voldaan. Hiermee heeft verweerder volgens eiser vooringenomen
gehandeld. Hoewel het uitgangspunt van de Wob “openbaar, tenzij” is, gebruikt verweerder
bovendien ten onrechte als criterium wat moet worden verstrekt in plaats van wat moet
worden geweigerd. Verder ontbreekt een inventarisatie van de beschikbare documenten. Nu
sommige organisaties bepaalde informatie zelfal toegankelijk maken, had verweerder bij die
organisaties een zienswijze moeten vragen alvorens een besluit te nemen, aldus eiser.

3.2. Naar het oordeel van de rechtbank is er geen regel die zich ertegen verzet dat
verweerder tijdens de hoorzitting te kennen geeft hoe de op bezwaar te nemen beslissing naar
verwachting zal luiden. Bovendien biedt dit voor de bezwaarde de mogelijkheid daarop te
reageren, hetgeen juist de zorgvuldigheid dient. De motivering van het bestreden besluit
geeft er naar het oordeel van de rechtbank blijk van dat in bezwaar een volledige
heroverweging heeft plaatsgevonden. De uitlatingen van verweerder tijdens de hoorzitting
doen daar niet aan af. Uit hetgeen eiser heeft aangevoerd. kan zodoende niet worden
opgemaakt dat verweerder vooringenomen was.

3.3. Evenmin kan de rechtbank eiser volgen in zijn stelling dat verweerder het criterium
"openbaar, tenzij“ onjuist heeft toegepast. Verweerder is blijkens het bestreden besluit op
grond van het bepaalde in artikel 10 van de Wob afgeweken van het uitgangspunt van
openbaarheid. Daarmee heeft verweerder toepassing gegeven aan in de wet genoemde
uitzonderingsgronden voor openbaarmaking.

3.4. Met betrekking tot het ontbreken van een op de bestuurlijke aangelegenheid
betrekking hebbende inventarislijst van onder verweerder berustende documenten heeft
verweerder toegelicht dat in dit geval geen sprake is van verschillende onder verweerder
berustende documenten die moeten worden geïnventariseerd. Er is een digitale database die
de door eiser gevraagde gegevens bevat en waaruit de gevraagde gegevens kunnen worden

 

zaaknummer: AMS 14/6928 pagina 3 van 7
inzake: A.J. Slaghuis

 

gegenereerd. Gelet hierop was naar het oordeel van de rechtbank het opstellen van een
inventarislijst niet aan de orde. Bovendien is in het bestreden besluit voldoende duidelijk
aangegeven welke gegevens (in digitale vorm) onder verweerder berusten.

3.5. Ook de grief dat verweerder heeft nagelaten om bij derden een zienswijze te vragen
treft geen doel. Hiertoe was verweerder noch op grond van de Wob noch op grond van enige
andere regeling verplicht, omdat de door eiser genoemde derden niet als belanghebbenden bij
deze procedure zijn aan te merken.

3.6. Uit het voorgaande volgt dat deze beroepsgronden niet slagen.

Het belang van openbaarmaking

4.1. Eiser heeft aangevoerd dat het informatieverzoek het maatschappelijk debat beoogt
te dienen met betrekking tot zorgkosten en de (haalbaarheid van de) vergoedingen. Volgens
eiser is inzage in de kosten belangrijk voor het maatschappelijk debat rond
overheidsbesluítvorming en besteding van publieke middelen.

4.2. Met verweerder is de rechtbank van oordeel dat het door eiser gestelde
zwaarwegende maatschappelijk belang van de gevraagde informatie geen bijzonder gewicht
in de schaal legt bij de beantwoording van de vraag of die informatie al dan niet openbaar
moet worden gemaakt. De Wob vooronderstelt het belang van openbaarmaking voor een
goede en democratische bestuursvoering als een op zichzelf staand belang. Het gewicht van
dit belang is niet afhankelijk van het onderwerp waarop de documenten betrekking hebben.
De rechtbank verwijst in dit verband naar de uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak
van de Raad van State (de Afdeling) van 17 februari 2010, gepubliceerd op
www.rechtspraak.nl onder nummer ECLI:NL:RVS:2010:BL4l32.

De omstandigheid dat bepaalde gegevens op andere wijze kunnen worden ter/(regen, of al
openbaar zijn gemaakt.

5.1. Eiser heeft verder aangevoerd dat een deel van de gevraagde informatie via een
andere weg kan worden verkregen, zodat artikel 10 van de Wob niet in de weg kan staan aan
openbaarmaking van de overige gevraagde informatie. Zo heeft verweerder zelf informatie
naar buiten gebracht in de 'Stand van de zorgmarkten 2013‘. Bovendien kan een deel van de
gevraagde informatie worden achterhaald op basis van reeds beschikbare informatie, zoals
jaarrekeningen, C BS-gegevens en de Marktscan Zorgverzekeringsmarkt. De informatie over
declaraties is bovendien niet zo vertrouwelijk, omdat dit reeds individueel (voor iedere
patiënt) beschikbaar is. Ook de kring van afnemers is volgens eiser reeds bekend bij
zorgverleners.

5.2. Voor zover verweerder bepaalde door eiser gevraagde gegevens al openbaar heeft
gemaakt, heeft verweerder ten aanzien van die gegevens geen verplichtingen op grond van
de Wob meer. Verder is de rechtbank van oordeel dat de omstandigheid dat bepaalde
informatie door een individuele patiënt kan worden opgevraagd los staat van verweerders
besluitvorming op het verzoek om openbaarmaking daarvan. Het verzoek in het kader van de
Wob moet worden beoordeeld als een op zichzelf staand verzoek (zie bijvoorbeeld de
uitspraak van de Afdeling van 28 april 2004. ECleNLzRVS:20041A08476). Het oordeel dat
verweerder geeft omtrent de openbaarmaking van deze informatie geldt immers niet alleen
ten opzichte van eiser maar heeft een algemene strekking voor een ieder die vervolgens om

 

zaaknummer: AMS 14/6928 pagina 4 van 7
inzake: AJ. Slaghuis

 

deze informatie verzoekt. Dat verweerder gegevens op geaggregeerd niveau (totalen op
landelijk niveau) openbaar heeft gemaakt, brengt niet met zich dat hij zonder meer gehouden
is ook de gespecificeerde door eiser verzochte gegevens per DBC-zorgproduct en per
zorgaanbieder openbaar te maken. Ten aanzien van deze gegevens dient verweerder het
verzoek te toetsen aan de Wob.

De weigeringsgrond van artikel 10, eerste lid, aanhef en onder c, van de Wob

6.1. Verweerders beslissing om de gevraagde gegevens (te weten de zorgaanbieder, het
DBC-zorgproduct, het aantal DBC-zorgproducten en de prijs van een DBC-zorgproduct) niet
openbaar te maken, is gebaseerd op vier weigeringsgronden. Blijkens het bestreden besluit
en de ter zitting door verweerder gegeven toelichting zijn de weigeringsgronden van artikel
10, eerste lid, aanhef en onder c, van de Wob (bedrijfs- en fabricagegegevens) en artikel 10,
tweede lid, aanhef en onder g. van de Wob (onevenredige benadeling) van toepassing op alle
categorieën gegevens. De weigeringsgronden van artikel 10, eerste lid, aanhef en onder d,
van de Wob (persoonsgegevens) en artikel 10, tweede lid, aanhef en onder h, van de Wob
(persoonlijke levenssfeer) zijn van toepassing op drie van de vier categorieën gegevens, te
weten de zorgaanbieder, het DBC-zorgproduct en het aantal DBC-zorgproducten.

6.2. De rechtbank ziet aanleiding eerst in te gaan op de vraag of de gevraagde gegevens
moeten worden aangemerkt als bedrijfs— en fabricagegegevens.

6.3. Artikel lO, eerste lid, aanhef en onder c, van de Wob bepaalt dat het verstrekken van
informatie ingevolge deze wet achterwege blijft voor zover dit bedrijfs- en fabricagegevens
betreft, die door natuurlijke personen of rechtspersonen vertrouwelijk aan de overheid zijn
meegedeeld.

6.4. Eiser heeft in dit verband meest verstrekkend aangevoerd dat de zorgsector een
gereguleerde markt is die meer transparantie nastreeft dan een niet gereguleerde markt. Nu
geen sprake is van een normale markt met normale concurrentie, kan volgens eiser reeds
hierom geen sprake zijn van bedrijfs- en fabricagegegevens.

6.5. De rechtbank overweegt dat artikel 10, eerste lid, aanhef en onder c, van de Wob
geen onderscheid maakt tussen normale en gereguleerde markten. Het feit dat de zorgmarkt
een gereguleerde markt is, maakt naar het oordeel van de rechtbank dan ook niet dat de
gevraagde informatie niet dient te worden aangemerkt als bedrij fs- en fabricagegegevens.
Voor eisers andersluidende standpunt is geen steun te vinden in wet— of regelgeving en/of
jurisprudentie.

6.6. Aan zijn beslissing om de gevraagde informatie als bedrijfs— en fabricagegegevens
aan te merken, heeft verweerder het volgende ten grondslag gelegd. De gegevens betreffen
omzetgegevens en financiële gegevens. De aantallen gedeclareerde zorgproducten (per DBC-
zorgproduct. per maand) per zorgaanbieder geven inzicht in omvang en type zorgvraag en
het type behandeling. Deze gegevens geven inzicht in de financiële bedrijfsvoering van de
verschillende zorgaanbieders en daarmee in hun concurrentiepositie op de zorginkoopmarkt.
Mede op basis van deze gegevens onderhandelen zorgaanbieders met zorgverzekeraars over
de prijs en omvang van het zorgaanbod. Door openbaarmaking van deze informatie is het
mogelijk om het marktaandeel van zorgaanbieders te herleiden. In het verweerschrift en ter
zitting heeft verweerder hier onder meer het volgende aan toegevoegd. Uit de door eiser
gevraagde gegevens kunnen wetenswaardigheden over de afzet van de producten van de

 

zaaknummer: AMS 14/6928 pagina 5 van 7

inzake: A.J. Slaghuis

 

zorgaanbieders en de kring van afnemers worden afgeleid. Door aantallen zorgproducten per
DBC-zorgproduct per zorgaanbieder openbaar te maken, zouden van elke zorgaanbieder de
complete afzetgegevens op straat komen te liggen. De gedetailleerdheid van de informatie
maakt dat een overzicht wordt verkregen van de interne huishouding van een zorgaanbieder,
zijn marktaandelen en prijzen, aldus verweerder.

6.7. Eiser betwist dat sprake is van bedrijfs- en fabricagegegevens. Volgens eiser valt uit
de gevraagde gedeclareerde zorgproducten niets af te leiden over de technische
bedrijfsvoering, het productieproces en de kring van leveranciers. De kring van afnemers bij
zorgverleners is reeds bekend. Wel ziet het informatieverzoek toe op de afzet van producten
door zorgverleners, maar de vraag is of dit zo gevoelig is dat openbaarheid moet worden
verboden. De gevraagde gegevens geven niet weer wat daadwerkelijk wordt betaald door
verzekeraars en ontnemen concurrerende zorgverleners het beeld over wat er is afgesproken.
Eiser betwist dat de onderhandelingspositie van zorgaanbieders ten opzichte van
zorgverzekeraars bij openbaarmaking van de gevraagde gegevens verslechtert. De
onderhandelingen zijn immers al afgerond en bij openbaarmaking van de gevraagde
informatie kan niet worden afgeleid hoe de zorgaanbieders of de zorgverzekeraars zich
opstellen tijdens onderhandelingen en onder welke voorwaarden contracten worden
afgesloten. Openbaarmaking van de gevraagde informatie is niet aantoonbaar schadelijk voor
de betreffende onderneming, aldus eiser.

6.8. Volgens vaste jurisprudentie van de Afdeling (zie bijvoorbeeld de uitspraak van

3 oktober 2012, ECLI:NL:RVS:2012:BX8990) moet het begrip bedrijfs- en
fabricagegegevens naar zijn aard restrictief worden uitgelegd. Van bedrijfs- of
fabricagegegevens is slechts sprake indien en voor zover uit die gegevens
wetenswaardigheden kunnen worden afgelezen of afgeleid met betrekking tot de technische
bedrijfsvoering of het productieproces, dan wel met betrekking tot de afzet van de producten
of de kring van afnemers en leveranciers. Ook gegevens die uitsluitend de financiële
bedrijfsvoering betreffen, kunnen onder omstandigheden zodanige bedrijfsgegevens zijn.

6.9. Na kennisneming van de met toepassing van artikel 8:29 van de Awb overgelegde
stukken stelt de rechtbank vast dat op basis van de niet openbaar gemaakte informatie precies
is na te gaan welke DBC-zorgproducten en - per DBC—zorgproduct - hoeveel DBC-
zorgproducten door een zorgaanbieder zijn gedeclareerd. Dit zijn onmiskenbaar
wetenswaardigheden met betrekking tot de afzet van producten. Uit voornoemde gegevens
kan tevens worden afgeleid hoeveel patiënten een zorgaanbieder bedient. Daaruit kunnen
wetenswaardigheden worden afgeleid met betrekking tot de kring van afnemers. Daarnaast
bevat de niet openbaar gemaakte informatie de prijs per DBC—zorgproduct en per
zorgaanbieder. De prijs van een product is een gegeven dat uitsluitend de financiële
bedrijfsvoering betreft. Gelet op de samenhang van de prijs van een DBC-zorgproduct met
de andere gegevens moet ook die prijs in dit geval als een bedrijfs— en fabricagegegeven
worden aangemerkt. Eiser heeft niet (gemotiveerd) betwist dat al deze gegevens
vertrouwelijk aan de overheid zijn medegedeeld. Dit betekent dat al deze gegevens bedrijfs-
en fabricagegegevens zijn in de zin van artikel 10. eerste lid, aanhef en onder c. van de Wob.
Anders dan eiser heeft betoogd, is daarbij niet van belang of openbaarmaking van de
informatie aantoonbaar schadelijk is voor de zorgaanbieders of hun onderhandelingspositie
nadelig beïnvloedt. Of dat zo is, kan daarom in het midden blijven. Ook aan een
belangenafweging komt de rechtbank niet toe, omdat artikel 10, eerste lid, aanhef en onder c.
van de Wob imperatief is geformuleerd en voorschrijft dat openbaarmaking wordt geweigerd
indien sprake is van bedrijfs- en fabricagegegevens.

 

zaaknummer: AMS 14/6928 pagina 6 van 7
inzake: AJ. Slaghuis

 

De W et marktordening gezondheidszorg en de Wel Oneerlijke Handelspraktijken

7.1. Eiser heeft ten slotte gesteld dat uit artikel 38, vierde lid, en artikel 40, eerste lid, van
de Wet marktordening gezondheidszorg (ng) en uit de Wet Oneerlijke Handelspraktijken
(WOH) een verplichting voortvloeit om de gevraagde informatie openbaar te maken.

7.2. De rechtbank overweegt dat artikel 38, vierde lid, en artikel 40, eerste lid, van de
ng en/of de WOH voorschrijven dat zorgaanbieders bepaalde informatie openbaar moeten
maken. De ng en de WOH richten zich niet tot verweerder. De wettelijke verplichtingen
die uit (deze artikelen van) deze wetten voortvloeien, hebben bovendien geen betrekking op
de door eiser gevraagde informatie. Uit deze door eiser aangehaalde wettelijke bepalingen
volgt dan ook geen verplichting voor verweerder om de gevraagde informatie openbaar te
maken.

Slotsom

8.1. Gelet op al het voorgaande heeft verweerder de gevraagde informatie terecht
geweigerd op grond van artikel 10, eerste lid, aanhef en onder c, van de Wob. Dit betekent
dat de rechtbank niet meer toekomt aan de beoordeling van de overige door verweerder
gehanteerde weigeringsgronden en de daartegen door eiser aangevoerde beroepsgronden.

8.2. De rechtbank zal het beroep ongegrond verklaren. Voor een
proceskostenveroordeling of vergoeding van het griffierecht bestaat geen aanleiding.

 

(Kl

DGN Pubhshers

  
  
 

umcm.
uw mm 

OM 

   

venue van nkfiohev 2on5

Dussnumummer so
Balm" new Pubhshevs In Amslemam'

Geachle heer -.

Naar van uw verzoek van 13 aktober 2005 om \nlormalwe op grond van as We!
openbaameld van besluur (WOE), delen wu mee (egemoet te komen aan uw verzoek om
een overzicm van de bu aangelevevde slandaardpruslusten

B-segmenl. voor zovev deze door ans onlvangen zun

Bljgaand Ire" een CD HOM aan waamp de acme'e Brsegmem
aantren, zoals deze bekend zun bu op 27 seplember 2005

D926 slandaardprusluslen door en samengevoegd een
lotaamestand' Op an moment hebben wq van vruwel alle ms'emngen due 0305 aanmeden
In he! B-segmenl een ontvangen. Naasl he! bestand met de 
prijslijslen lreM op de CD ROM ook een loehcming aan. Deze mellchimg bevat een
van de opgenomen velden en een lust van Inslellmgen waarvan wi] de pruslusl

hebben onlvangen.

Wij benadrukken dal zorgaanmeders zell op grond van anikel van de Wei laneven
gezondheidszorg (WTG) verantwoordelijk zujn voor het bekendmaken van de correme
tarieven aan patienlen en dat zij dagelijks hun taneven en daarmee 00k de
slandaardprijslilsl kunnen aanpassen. De standaamprijslijsten die op de bugaande CD
ROM aantrefl kunnen derhalve achlerhaald ziln.

MC Groep

BJSAAF deWinter

Uw kenmerk Datum

7 december 2015
ons kenmerk



Doorklesnummer
(0320) 271123
0nderwerp

zuenswuze vrugave 

Geachte heer De Winter,

heeft ons gevraagd om een zienswijze met betrekking tot her openbaar
maken van zorgdeclaraties, zoals deze zijn opqenomen In her DIS ten bea
noeve van een Web-procedure die momenteel voert.

zwen als MC Groep van ons uit geen beletsels in het openbaar maken
van deze gegevens Onk uw verwijzing naar artikel 1a, eerste lid onder 
van de Wob, de bedrijfs- en fabricagegegevens, kan volgens ans niet aan
openbaarmaking in de weg staan. Op hat moment dat er gedeclareerd
wordt, zijn eventuele concurrentlegevoelige onderhandelingen reeds afge-
rond.

De prijzen, zoals in de Diagnose Behandel Combinatie vastgelegd, hebben
geen directs bind'ng met on: bedr'jfsa of fabncageproces' zijn namelijk
normbedragen die feitelijk losstaan van onze manter van werken en
slechts dienen om zorgkosten geflniformeerd te kunnen declareren.

00k de vraag of het aanlal behandelingen de informatie concurrentiege>>
voelig maken, moeten negatief beantwoorden. De omzetgegevens van
ziekenhuizen zn'n reeds npenbaar op basis van reeds bestaande transpa-
rantieverplichtingen op basis van andere wetgeving. De te leveren zorg
wordt vooraf afgestemd met derde partijen, Zoals zorgverzekeraars.
Daarbij wordt ook een budget afgestemd, waarbij de DBC-declaraties
slechts een gemaximeerd onderdeel van het geheel zijn. Bij 
van het aantal behandelingen wordt geen vergoeding toegekendv De de>>
claraties zijn dan ook niet bedrijfsvertrouwelijk.

MC creep

ME mam"
mum-van mu
mum 5000

am an Lelyslad
2719"
0320 25 :5 s:

M: Emmduard
Urkuweg 

Faflbu: 5000

3300 CA Emmeluavd
Maroon 0527 53 vs 37
052753 39

ME an;an
NH Zwane mm 70 a;
525; Pu nmnm.

Ttldoun one 27 IS an

lulemu
migronpmm

De informatie wordt door ans 00k met met het label vertrouwelijk of een
vergehjkbare aanduiding aangeleverd. Dat zou wat ons betreft 00k niet
noodzakelijk zijn, omdat deze informatie niet als vertrouwehjk valt aan te
merken. Deze informane is eerder vrugegeven in het kader van een Wob-
procedure. Daarnaast Worden deze gegevens ook vrijgegeven aan coma
merc re marktpartijen, me op basxs van daze data marktanalyses maken
en zorginstellingen vergelijken. Het vrijgeven van deze gegevens zou voor
verzekeraars, en patlenten nelpen. Ik wijs erop dat ge-
interesseerden nu a! per DBC-code het recht hebben om de prijs op re

vragen.

   

Met vrlendelijggroet,

W.FA.VHMC Slotervaart



    

Uw brief van/kenmerk Datum
7 december 2015

Dnorklesnummer Ons kenmerk

(020) 5124459 

Onderwern Bljlagen

Zienswii'ze vrijgave 

Geachte De Winter,

heeft ons gevraagd om een zienswijze met tot het openbaar
maken van Zorgdeclaraties, zoals deze Zijn opgenomen in het DIS ten
behoeve van een Web-procedure die momenteel voert.

   
 

Wij zien ais MC Slotervaart van ons uit beletsels in he! openbaar
maken van deze gegevens. 00k uw verw rig naar artikel 10, eerste lid
onder van de Wob, de bedmfse en fabricagegegevens, kan volgens ens
nlet aan openbaarmaking in de weg staan. Op het moment dat er
gedeclareerd wordt, zijn eventuele concurrentiegevoelige
onderhandelingen reeds afgerondi

De prijzen, zoais in de Diagnose Behandel Combinatie vastgelegd, hebben
geen direcie binding met one bedrijfs- of fabricageproces. Dit zijn namelijk
normbedragen die feitelijk losstaan van onze manier van werken en
slechls dienen om Zorgkusten geijniformeerd te kunnen declareren.

00k de vraag of net aantal behandelingen de informatle
concurrentiegevoelig maken, moeten wij negatief beaniwoordeni De
omzetgegevens van ziekenhuizen zijn reeds openbaar op basis van reeds
bestaande transparantieverplichiingen op basis van andere wetgeving. De
te Ieveren zorg wordt Voorafafgestemd met derde partijen, zoals
zorgverzekeraars. Daarbij wordt ook een budget afgestemd, waarbij de
DBC-declaraties slechts een gemaximeerd underdeel van het geneei zijn.
Bij van het aantal benandeiingen wordt geen vergoeding

loegekendi De declaraties zijn dan ook n'iet bedrijfsvertrouwelijk.
MC slumvmm

Louwesweq 5
mm; 

mos 3K Amslerdam
teieim on 5i 2 93 33

com

Dan 2

De informatie word! door ons ook met met het label Vertrouwelljk of Ben
vergelijkbare aandulding aange'everd. Dat zou wat ans betreft ook met
noodzakelijk zijn, omdat deze informatie niet als vertrouwemk va't aan te
merken. Deze informatie is eerder vrijgegeven in he: kader van een Wob-
procedure. Daarnaast Worden deze gegevens ook vrugegeven aan
commerciele marktpartijen, die op basis van deze data marktanalyses
maken en zorginstellmgen vergeHJken' Her vrijgeven van deze gegevens
zou voor verzekeraars, zorginstellmgen en patienten helpen' Ik erop
dat geinteresseerden nu a\ per het recht hebben om de prijs op

te Vragen.

Met vriendel fit

 

Directie
Tekenbevoegd ll'l bestuursrechtelijke procedures

MC srararvaan
Louwesweg 

90140

was ax Amsterdam
Ye'eionn 020 512 as a]


s'nlewaarlzlekenhuus